 Omdat er ook mensen zijn die alles willen weten, moeten we toch nog eventjes terug in de tijd om de tijd tot aan vandaag weer in te halen. Dus nu is vrijdag aan de beurt. Als eerste zijn we weer met de trein naar Tapei gegaan, om door te reizen naar het National Palace Museum.
 Samen met de vriendin die donderdag ook met ons mee was, waren we nu met ze 3e bij het museum. Als eerste heeft Caroline de kaartjes geregeld om verder te mogen in het museum, daarna kreegt iedereen een ontvanger en koptelefoon mee. Ondertussen waren Dennis en ik buiten lekker van het warme weer aan het genieten en hebben wat foto’s gemaakt van de buitenkant van het museum en de omgeving.
 Na een tijd rond gewandeld te heben in de lobbie en het dak terras, mocht om half 2 rondleiding beginnen. De rondleiding werd gegeven door John, een engelstalige gids die eerst met een intro begon. Hij gaf aan dat de collectie bestaat uit 620.000 stuks, waarvan er op niet meer dan 10% aanwezig is in het museum. De tour begon vanaf de bovenste etage en begon met voorwerpen uit het stenen tijdperk.
 Hiernaast staat een voorbeeld van een voorwerp die we gezien hebben tijdens de tocht, het gaat hier om een kan waar men eten in bewaarde en vervoerde. Doormiddel van een stok door de gaten van de kan te steken (okay foto maken mocht niet, maar tjah soms moet je doen alsof je neusbloed, oost indisch doof en eigenwijs bent).
Zal je niet de hele tour gaan vertellen wil je de hele collectie gaan bekijken kan je zelf een keertje naar Taiwan komen of je kijkt naar de collecatie op npm.gov.tw. Als laatste kwamen we in iedere geval aan in een ruimte waar alle moslima en andere culturen binnen de chinesche wereld gevonden waren. Daarna verliet de gids ons en konden we nog een half uur rond lopen. Voordat we het museum verlietten zijn we naar nog naar de giftshop geweest om te kijken of we nog wat leuks konden vinden.
 Eenmaal buiten hebben we nog wat foto’s en rond gekeken, daarna zijn we door gelopen naar de tuinen van het museum, daar hebben we nog wat gezeten en foto’s gemaakt en van alles bekeken. Koikarpers, zwanen en voornamelijk de natuurlijk binnen een grote vieze stad. Na eenmaal weer uitgerust te zijn, om verder te gaan wandelen zijn we eerst naar de winkel en de Nightmarket geweest, daar mocht ik een of andere gare ei proefen… in iedere geval het was zwart en was hard en het proefde naar weet ik veel wat maar het was gooooor! (heb zo het idee dat die chinezen een stale maag hebben of zo). Maar goed heb het overleeft na het uitspugen en wat water had ik er geen last meer van.
In iedere geval, daarna zijn we weer terug gegaan met de metro naar Tapei, daar hebben we nog wat gegeten en zijn we terug gegaan naar de metro om adscheid te nemen van de vriendin van Caroline en daarna hebben wij de metro genomen, vanuit het niets kwam de zus van Caroline naar ons toe in de metro.
 Met ze 3e zijn we verder gereist naar de Longshan Tempel, dit is de oudste tempel van Tapei. Deze tempel dateert uit 1740. Bij aankomt liepen we eerst door een grote poort heen en je kwam gelijk bij de tempel aan, eigenlijk zijn we gelijk naar binnen gegaan en toch is het een raar idee om zomaar iemand anders zijn/ haar kerk binnen te lopen. Je komt binnen en er zijn honderden mensen, mensen die in armoede leven, mensen die van hun werk af komen en mensen die in nette pakken komen. Iedereen is daar druk bezig voor zich zelf en de verschillende goden die ze kunnen oproepen en na preden.
 Ondanks de gebeden en de plekken waar iedereen stonden, kon ik gewoon foto’s maken en zijn we door de verschillende plekken gewandeld die toegankelijk waren voor iedereen. Voor mij was het voor het eerst dat ik in een tempel liep zeker zo grote, maar vond het voornamelijk interesant om aan te horen waar welke god voor diende en welke rituelen bij hoorde.
 Naast we nog wat foto’s gemaakt hadden buiten de tempel zijn we door gewandeld naar de Nightmarket, eigenlijk is het wel raar om te zien dat het normaal is dat er winkels 24 uur open zijn. Zeker in Tapei is alles de hele dag door open. Maar de Nightmarket dat is waar we stonden, daar stonden hele kleine winkeltjes, eigenlijk meer van die kraampjes.
 We liepen eigenlijk voornamelijk gewoon als maar recht door beetje links en recht kijken dat deed al wonderen… Wat voor hun heel normal is, is voor ons heel bruut of ongewoon. Naast de verschillende non-food en etenswaren. Wat ik zelf heel mooi vond was een tent die met Chinese tekens op een vel schreef, die iets inhielde en de tekens waren gemaakt van de inhoud van de chineze tekens… Darnaast was het ergste wat mij te ver me petje te boven ging was dat er slangen aan een touwtje hingen en levent ontleed voor consumtie. Hoe het er uit ziet wil je niet weten… maar om het te verduidelijken en te herhalen in de dode moment had een tent een LCD hangen met herhalingen.
 Tegen de terug weg liepen we nog op een Nightmarket en daar hebben we nog rond gekeken en dat zag er weer gewoon als normal uit en hebben de dames ijs besteld die gerold was in gekruimelde pinda’s en bladerdeeg. Waar het naar smaakte weet ik al niet meer, maar het is niet echt een aanrader. Maar goed hierna gingen we naar huis toe om ons klaar te maken voor de reis naar een Camping in Yilan.
|
