 Inmiddels hebben we de eerste 2 dagen overleefd, het is trouwens ook niet bekend waar, wanneer en hoe we op internet kunnen. Hoop natuurlijk dat jullie de website dagelijks zullen bekijken… Maar nu weer terug naar gisteren, gisteren kwamen we vrij laat onze bed uit en hebben begin van de dag de website bijgewerkt en daarna werden we mee genomen naar een KTV.
 Een KTV is eigienlijk niets anders dan karaoke in een kamertje. Samen met Caroline en één van de zussen zijn we er heen gegaan met de bus. Vanuit de bus konden we de 101 tower zien, dat is op één na het grootste gebouw van de wereld. Onderweg bekeken we eigenlijk meer het vervoer van Taiwan, daar is zo'n grote stad als Amsterdam nog niets bij, echt hier raasden brommers, auto's, taxi's en andere bussen dwars door elkaar heen. Eigenlijk wonderbaarlijk dat er niets gebeurde.
 Het KTV gebouw lijkt een beetje op een hotel, luxe entree en een wachtruimte voor als er een ruimte beschikbaar zijn. De derde zus van Caroline was daar al aanwezig en die was op ons aan het wachten. Uiteindelijk gingen we met z'n allen naar boven toe naar de ruimte waar de meeste Chinezen en Taiwanezen zich vermaken.
De ruimte bestaat uit een groot plasma scherm, 2 microfoons, voor de rest een bank voor 2 gezinnen en een tafel. Of het luxe is of niet weet ik niet maar het zag er allemaal wel luxe uit, net zoals eten nodig, gewoon eventjes bellen. En als je ooit nog is 6 Taiwanezen en 2 Nederelandse malloten aan het zingen ziet, dan mag je aan ons denken.
 Vandaag was op de hitte na echt weer "Nederlands" weer.... Onweer en de regen kwam met bakken uit de hemel. Maar goed, we werden door Jermy opgehaald en naar hun huis gebracht en daar hebben we tot 3 uur in de nacht film gekeken en gepraat over de verschillen tussen Nederland en Taiwan. Uit eindelijk na nog wat napraten met Dennis werd het al snel rond de klok van 4 uur in de nacht.
Vanmorgen waren we weer redelijk aan de late kant uit bed, dit keer had ik zelfs de wekker gezet om 10 uur.... Alleen was ik een daggie te ver, aangezien het woensdag is en niet donderdag ;)
 Maar goed, uit de veren, douche en de rest. Het eten werd voor ons verzorgd. Ik weet eigenlijk nog niet eens wat de vertaling van brood is. Eigenlijk is de vertaling nog best wel moeilijk, snap nog steeds geen … van welke teken dan ook, het lijkt allemaal zo op elkaar. Nadat we weer klaar waren om er op uit te trekken, zijn we met we vandaag met z'n 3e richting de bus gegaan om naar de hoofdstad Tapei te gaan. Aangezien Tapei zelf ook nog heel groot is moesten we nog met de metro richting de 101 tower gaan. Tenslotte hadden we nog een stukje te lopen, als eerste kwamen bij de Temple van Sun Yat-sen Memorial Hall, daar hebben we nog wat foto’s gemaakt om vervolgens de wandeltocht te vervolgen richting de 101 tower.
De 101 tower is de grootste toren van Taiwan. De naam zegt het al het heeft 101 verdiepingen. Helemaal boven in zit een observatie ruimte waar toeristen zoals w  ij naartoe konden gaan om te genieten van het uitzicht. Boven in kan je nog iets speciaals zien. The golden ball, of terwijl een groot zwaar gewicht in de top van de toren die bij aardbevingen tegen beweegd om het gebouw staande te houden. Na een uurtje hebben we nog wat winkels bekeken in de aanliggende winkelcentra en wat gegeten bij de BIG M J
Op de terugweg naar Jerry's huis gingen we met de metro en de bus. De metro was niet zo boeiend te noemen, je moet gewoon snel zijn.. voor je het weet, zit alweer opweg naar de volgende halte. De bus was een ander verhaal. Het leek wel alsof je in een achtbaan zit, zeker op de wegen die slecht begaanbaar zijn. De bussen rijden zelfs daar met een rotgang door de smalle straten van Taipei. Soms aan weerskanten maar 10 cm tussen de bus en de auto of een brommer, mensen hielden met niemand rekening, of het nou om een straathondje ging of dat het om een fietser of brommer ging, men racete gewoon door. Zelfs claxon word vaker gebruikt dan een richtingaanwijzer, geloof dat dit wel een beetje het idee weergeeft zoals mensen met elkaar omgaan in de hoofdstad. Na het ritje van ruim een half uur kwamen we eindelijk aan bij onze halte. We moesten alleen nog oversteken… Alleen was het een 5 baans weg aan bijde kanten, dus je kan het raden. Wanneer wij moesten oversteken gaat het verkeer rijden. Dus je kan 2 dingen doen. Blijven staan, slecht plan of rennen. Najah na een beetje door rennen kwam het allemaal ook wel weer goed.
Toen we terug waren bij het huis van Jerry hebben we nog wat films gekeken en hebben we de foto’s op de computer gezet. Voor de rest nog wat contact gehad met de mensen van het thuisfront en tussen door hebben we “ons” verhaaltje bijgewerkt en op de website gezet. Uit eindelijk hebben we nog wat nagedronken en hebben en nog wat na geklept. Dennis was al heel blij dat Discovery channel te bekijken was daar. Dus zijn avontje kwam daarbij ook heel goed ;)
Aan alle mensen in het koude kikkerlandje….
De groeten tot de volgende keer. |
