 Doordat het vorige verhaal over de Camping ging, hebben we daar ook mee afgesloten. Dus dit verhaal gaat over het 2e deel van dag 8. Vanaf deze dag staan we er voor een grote deel er met ze 3e voor. Het is in iedere geval zeker dat Caroline na dit hotel ook nog bij ons zal gaan blijven, aangezien ik het niet ziet zitten dat we daarna met ze 2e op pad zouden moeten. Zeker niet met het onbegrijpelijke Chinees.
Nadat we door de familie van Caroline uit gezwaait zijn, heeft Caroline de treinkaartjes geregeld en daarna moesten we al een speer gaan rennen om op het juiste parron te komen. Dus snel de trap af en op om te kijken waar en bij welke wagon we moesten staan. In Taiwan kennen ze stoelnummers zoals je dat ook in vliegtuigen hebt, dus je weet ook in welke wagon je moet zitten en welke stoel voor jou bestemd is (dat is in iedere geval voor de lange afstand treinen).
 Na vele uren in de trein te hebben gezeten, vele bergen, bruggen en vele keren de Oceaan tegen kwamen, zijn we aangekomen op het station in Hualien. Na een tijdje op het station gewacht te moeten hebben, werden we eindelijk opgehaald door een vrouw van het Hotel. Daar sta je dan met 3 volwassenpersonen, 3 redelijke koffers en een tas, dan komt ze aan zetten met een Nissan Micra die vol ligt met schoenen dozen. Dus echt zo’n doos die niet verder komt dan de winkelstraat… maar goed, uit eindelijke paste het. Wij zaten met ze 3e krap achtering. 1 koffer in de achterbak en 2 koffers op de bijrijderstoel en de andere koffer in de achterbak. Ojah de kleine tas mocht voor de bijrijdersstoel. Dus er was plek, najah ging net.
 Maar goed we kwamen aan bij het hotel, we reden een poortje door en we zagen alleen maar garageboxen. Dus eerst dachten we van huh we slapen op de grond of zo, maar dat vielt gelukkig mee voor dat ze gestopt was, ging de roldeur open. Er zat een normaal kozijn in, met 2 dubbele schuifduren. (2 schuifdeuren met glas en 2 schuifdeuren met vliegen gaas). Maar daarachter had je de algemene ruimte voor alle kamers die boven die box zaten. Hierin zat een woonkamer, eethoek en een keuken. Het zag er in iedere geval netjes uit. Onze hotelkamer was op de 3e etage, eenmaal boven gekomen hebben we onze koffers er neer gezet, apparaten opgeladen., daarna heeft iedereen zich kunnen opfrissen, dennis is toen gaan lezen en ik ben aan he tiepen geraakt voor de website.
 Nadat het verhaaldje af was voor de website heb ik hem op de telefoon gezet en zijn we eerst wat wezen eten ergens in de omstreken. En hebben wat inkopen gedaan voor het eerste avondje in dat hotel. Eigenlijk lagen we die avond al gelijk vroeg op bed omdat iedereen doodmoe was.
 De volgende dag moesten we er ook zo wie zo vroeg onze bed uit, aangezien we een bustour hadden in de hualien en de Tarroko kloof. We hebben veel van de rivieren en rotsen gezien. Halve wegen hebben we gegeten bij een Hotel, was vanuit de bustour, daar kwamen we 2 amerikanen tegen, broer en zus. Met hun hebben we nog een tijdje gepraat en daarna zijn we op eigen initiatief naar boven gewandeld naar een of andere tempel. Na daar wat rond gekeken en wat foto te hebben gemaakt, zijn we weer terug gegaan naar de bus omdat de tour weer verder ging.
Na afloop kwamen we terug aan bij hualien, vanuit het station zijn we naar een internet café gelopen om daar het verhaal van een paar dagen terug te kunnen posten en de tijd weer een beetje in te halen wat jullie nog te goed hebben. Na het posten nog eventjes op msn geweest, gezellig weze kleppen met ouders en Ingrid.
 Nadat het belangrijkste wel weer gezegd was zjin we naar het hotel gegaan om daar wat te zitten, vriendin van Caroline kwam nog even langs om onze kleding terug te brengen, want die had ze die dag gewast voor ons. Doordat dennis geen honger had en geen zin had om meet te gaan is dennis op de laptop verder gegaan en zijn Caroline, die vriendin en ik naar een nightmarket geweest om der wat te eten. Eerst heeft Caroline en die vriendin de scooter gehaald en daarna mij nog op gehaald.
Tenslotte zijn we nog heel eventjes langs de appartement geweest van die vriendin van Caroline, die moest haar konijn eventjes laten zien. Verder dan de algemene hal kwamen we niet, aangezien ze het een rotzooi vond boven. Dus ze kwam naar beneden met de nieuwe bunny, Caroline was er gelijk helemaal gek op en wilde het beesje al mee nemen. Tjah van mij maakt het allemaal niets zo veel uit, bunny’s zijn leuk maar vind het niet echt iets speciaals of zo. Maar al met al daarna ging onze reis weer terug naar het hotel en daar eindigde de 2e nacht in een hotel van Taiwan. |
