 Het huidige hotel in Hualien waren we maar voor 2 nachten, deze 2 nachten hadden we aardig gebruikt om rustig aan te doen en lekker te kunnen relaxen en het stadje te bekijken. Maar de dag er na mochten weer vroeg op, aangezien we voor 11 uur onze hotel moesten verlaten en ook onze reis door te zetten richten het zuiden.
De volgende bestemming van onze reis was in het plaatsje: Taitung. Wij wederom weer met de koffers naar buiten om ergens een taxi aan te houden, daarna gelijk door naar het station het station. Caroline is wederom weer der kaartjes wezen halen en daarna vertrokken we met de trein naar Taitung.
De rit naar Taitung duurde zo 3 uur, dit maal hadden we een oudere trein dus deze ging ook niet zo snel als de vorige (dat was een hoge snelheids trein). Maar al met al zijn we aan gekomen in Taitung. Alleen deze dag konden we wat meer van het uiticht gaan genieten … en vervelen wachten foto’s, verdervevelen wachten foto’s maken en om ons heen kijken. Voordeel die ik weer heb geniet altijd wel van de kleine details en hoef alleen maar uit een raam te kunnen kijken en dan kan ik uren gaan kijken naar alles wat er gebeurd en beweegt.
 Nadat we eingelijk mochten uitstappen in Taitung, zijn we met de taxi naar het hotel gebracht. Tevens is Taiting ook het laatste stadje die we gingen bekijkeni in het oosten van Taiwan. Hierna gaan we door naar het zuiden (Kenting) en zo terug naar het westen en noorden. De rit na het hotel duurde ongeveer 10 tot 15 minuten daar kwamen we aan bij een redelijk groot hotel. Wat ons gelijk opviel was dat we de taxi nog niet uit waren en de eerste straaljager vloog over onze hoofd heen, eerst dachten we dat zal nog wat gaan worden de eerst paar komende dagen, maar gelukkig bleek dat allemaal nog wel mee te vallen.
 Eerst hebben we ingechecked bij het Abobiginal Culture Hotel en daarna hebben we onze koffers geloost in het hotelkamer. Na wat opfissen en de apparaten te hebben geladen, zijn we naar beneden gegaan en hebben wat mountenbikes mee genomen. Zo van het een na het ander zaten we al op de weg. Door het park heen en zo richting het de Oceaan. Daar hebben we de mountenbikes tegen een hekje neer gezet en zo zijn we naar het water gelopen. Vervolgens hebben we daar nog wat gezeten, foto’s gemaakt en van het weer genoten.
Uit eindelijk begonnen we toch allemaal een beetje honger te krijgen, dus toen konden we weer de mountenbikes pakken en terug door het park heen. En daarna met de mounten bikes zo richting het centrum. In het centrum zat vooraan als eerste de mac, dat vonden wij zo erg… dus onze avond eten kwamen we door bij de Mac deze dag.
Na het eten hebben we een heel eind door gewandeld door het centrum, gekeken of er nog iets aan leuke winkeltjes waren of gewoon iets leuks verkochten of zo. Maar dat vielt opzich tegen, de prijzen voor apparaten of de dingen die je juist wilt hebben voor thuis vielen in dit stadje vrij tegen. Zo ver wij het zagen waren de prijzen redelijk het zelfde als in Nederland. Dus dat betekende dat we op het einde van de rit alsnog met lege handen thuis kwamen.
 Door dat het donkerder der werd zijn we terug gegaan naar onze mountenbikes, daarna zijn we terug gekeerd naar de mountenbikes en zo de poging wage nom terug te gaan naar onze hotel, trouwens het enige wat ik wel grappig vond was dat er was die “Alex” genaamd was en dan in normale letters ook. Okay was maar een heel klein winkeltje dus iets echt opvallends zal het wel niet geweest zijn.
Uiteindelijk zaten we ergens in de stad en beetje bij beetje reden we toch nog in de goede richting van onze hotel, zo wie zo was het wel knap om zonder te vragen toch nog uit te komen bij het juiste hotel We hebben de terug reis voornamelijk gereden op goed gevoel uit eindelijk was het voor ons het belangrijkste dat we terug waren en dat nog wel in 1 keer ook.
Na een geode en toch nog een rustige nachtrust hebben we de volgende dag ons weer uitgechecked om de te vertrekken naar het zuiden, Beneden in de hal nog eventjes een foto gemaakt. Dit hotel zag ere en beeje indiaans achtige uit, alles was zo beetje in de stijl. Voor het hotel lagen 3 grote kano’s, bij een van die kano hebben we net voor vertek nog foto’s gemaakt en daarna moesten we al snel de taxi in.
 Daarna zijn we weer op het station afgezet door de taxi en hebben we de kaartjes voor de trein gekocht die ons meer naar het zuiden bracht. Alleen hadden wij het van te voren zo geplant dat we deze tijd op het station ware nook de juiste trein konden nemen. In iedere geval de hogesnelheids trein, daarin had je meer been ruimte, waar je je koffer ruim voor je knieen kon leggen en je was sneller in het zuide. Helaas ging het toch niet helemaal zo op … als je al hoor dat de trein die we wilde hebben niet door ging baal je wel eventjes. Maar goed, wij zijn niet altijd de moeilijkste dus, dan maar met die oudere trein naar het zuiden van Taiwan. Het was natuurlijk wel heel jammer, maar goed. Nu moesten we een kwartje wachten in op de volgende trein en in deze kwam een uur later ergen iets boven het zuiden aan.
Al met al was het belangrijkste dat we aan gekomen waren, na aankomst wisten we dat we nog een dike uur moesten rijden met de taxi voor dat je bij het hotel aan kwam. Dus het perron af de loop brug over richting de uitgang. Daar liepen we richting de taxi staanplaatsen.
Tijdens de wandeling warden we al overopeld door een of andere malloot die Caroline aan sprak en hele verhalen had te vertellen wat wij niet konden verstaan, het meeste ging in het Chinees dus het was voor ons niet bij te houden of te begrijpen. Dennis en ik keken elkaar aan uit onbegrip en wij hadden zo iets het zal allemaal wel en we horen het allemaal wel.
Van die man moesten we hem volgen, dus zo liepen we liepen terug het station in en via de andere kant er weer uit. achter de het station op een normale parkeerplaats stond zijn taxi geparkeerd. De beste man zei dat hij goedkoper was dan een bus en andere taxichauffeurs. Dus van het een, kwam het ander en zo zaten we bij hem in de taxi.
Tijdens de rit bleek deze man best wel mee te vallen en onderweg had hij best wel veel praatjes en ook tegen ons had hij veel te vertellen en te vragen. Dus Caroline mocht gaan vertallen wat hij allemaal te vertellen had en onze antwoorden aan hem, eigenlijk vielt deze man best wel mee.
Na dik een uur rijden kwamen we eindelijk aan bij ons hotel in het zuiden van Taiwan, met het zuiden bedoel ik dan ook zo beetje de laatste kilometers van het uiterse van Taiwan. Het stadje heette Kenting waar we zaten. Alleen toen we aan kwamen, zagen we eerst alleen een winkeltje dus we verbaasde on seen beetje over of het wel een hotel bleek te zijn. Maar toch ging tot hier alles goed en we konden daar gewoon inchecken, onze sleutels werden hier ook gelijk uitgereikt. De dame van het hotel vertelde ons dat we naar de andere kant van de straat moesten lopen omdat daar onze kwamers waren. Dus zo gezegt zo gedaan liepen we door naar de andere kant van de straat en daar liepen we zo zelfde soort winkeltje binnen en achteraan zat de trap naar boven toe.
 Eenmaal aangekomen bij ons ze hotelkamers, keken we eerst rond. Had al zo vermoede dat dit niet echt het hotel is waar we lang in wilde verblijven. Maar goed toch doorgezet. Omdat wij met ze tweeen waren hebben wij de grootste kamer in gebruik genomen en onze spullen neer gelegt. Het eerste wat ons opvielt dat het een vrij oud hotel was en dat het lang niet meer bijgewerkt was. Het leekt er een beetje op alsof ze zijn blijven hangen in de jaren 50, maar goed daar was nog wel mee te leven voor de eerste 3 nachten. De laptop konde we ook gebruiken, al dan niet alleen met een kabel, maar goed je had internet. Belangrijkste is dat we normal konden zitten en internet hadden om onze verhalen te konden plakken. Het enige wat we moesten doen, de halve hotel kamer te gaan verbouwen omdat ze maar een heel klein kabeltje hadden gegeven en het kasje van internet hing in de middle of nowhere.
Nadat we zo beetje onze kamers hadden gezien, hebben we als eerste de planning van de rest van de vakantie doorgenomen en bijgewerkt. Nadat we de laatste wijzigen hebben aangebracht zijn en iedereen iedereen zo beetje klaar was zijn/ haar ding, zijn we naar buiten gegaan om wat inkopen te doen en zijn we een tijdje op het strandje gaan zitten, die iets verderop van het hotel zat. Daar hebben we vast genoten van onze eerste echte rust-mini-vakantie in Taiwan.
 Tenslotte zijn we hebben we met ze alle gegeten bij een goed restaurantje, die naast het hotel was gelegen. Voor in de avond hebben we nog wat gehaald in het winkeltje gehaald voor in de avond.
De volgende dag hadden we gelukkig de eerste nacht overleeft in het veelste kleine kamertje in dat hotel, eerst zijn we weze douche en aankleden. Het was alleen een beetje heel erg jammer toen we de mieren zagen lopen over de vloer en wanden, dus toen was voor ons wel de lol er wel een beetje af om langer in dit hotel te blijven. Samen met Caroline hadden we besloten om te gaan zoeken naar een ander hotel in de buurt, want we hadden niet zo iets dat we hier nog 2 nachten gingen slapen in deze vieze benden.
Als eerste zijn we met ze alle gaan zoeken naar een andere hotel, maar eentje die wel in de buurt zit van het huidige hotel. Nadat we een andere hotel gevonden hadden in dezelfde plaats, heeft Caroline deze geboekt, gelukkig lag deze een paar kilometer vederop. Iemand van het nieuwe hotel heeft ons opgehaald, dus we hoefde niet eens zelf te zoeken naar vervoer om in het nieuwe hotel te komen. Eigenlijk voor dat we wisten zaten we in het nieuwe hotel.
 Dit nieuwe hotel “nanwan resort” zag er in iedere geval vele malen beter uit en daar hebben we onze spullen gestalt en daar konden we met gemak de andere 2 nachten uithouden. Maar na aankomst hebben we eerst lekker rustig aan gedaan en alleen het uitzicht al, was al genieten. Daar heb ik nog eventjes snel de website bijgewerkt en met iedereen in Nederland gekletst en zo waren er weer een paar uurtjes voorbij.
Maar daarna zijn we toch echt weer is wat buitende deur wezen kijken, bedoel kom toch echt wel wat om iets te doen en niet om op onze hotel kamer te zitten. Als eerst hebben we de motoren gehuurd bij het hotel, eigenlijk was het voor niets anders dan opgevoerde scooters… Die dingen hier, gaan net zo hard als een auto. Hoeveel cc die ze hebben zou ik dan niet weten, maar weet wel dat ik aardig snel richting de 100 km/h ging met dat ding. Onderweg hebben we natuurlijk nog wat foto’s gemaakt en zijn we weze touren over de kromme, scheve en gare wegen van Taiwan.
 Tussendoor ook nog kunnen uitleven op een kartbaan, toch wel weer leuk als je zo een klein wagentje stapt. En mocht je denken dat ik een gevaar op de weg kan zijn… die taiwanezen kennen er alles van. Donderdag 13 september leekt het er wel op alsof we geterroriseert werden op de kartbaan door een kluitje vol Taiwanezen. Maar goed het was een leuk met iedereen op die baan te zitten. Kwam in iedere geval als 3e binnen en dennis als 5e maarre volgens die jongens had niemand 20 rondes gereden en zelf had ik ook al zo gevoel dat dennis een ronde voor mij zou moeten zitten. Dus volgens mij deden ze maar wat..
Maar goed nadat we zijn weze rond scheuren in de karts zijn we weer terug gegaan naar onze hotel. Helaas was er in het zuiden van Taiwan niet zo heel veel te doen, dus waren we op internet aan het zoeken naar iets om te doen in deze omgeving. Maar ondanks dat het zoeken, kregen we nog wel een mooie zons ondergang te zien vanaf onze hotel kamer. Je zag de zon zo in een korte tijd naar beneden gaan en verdween zo achter de oceaan.
 Niet veel later hadden we zo wie zo wel zo iets van laten we maar vast gaan eten, dus wij weer op de motor en terug scheuren naar het andere gedeelte van het stadje om terug te gaan naar het restaurantje van de dag er voor (die zat tevens ook naast onze oude hotel). Maar helaas was het restaurantje waar we de dag er voor zaten vol, dame die daar werkte vertelde ons dat er nog een tentje verderop was, dat ook van hun was Dus zo gezegt zo gedaan, niet veel later aten wij in het andere restaurantje die een paar kilometer verder op zat. Uit eindelijk hebben heerlijk met ze alle lekker gegeten en daarmee sloten wij zo beetje onze dag af.
 De dag erna hebben we heerlijk uit geslapen en ging al weer de laatste dag in dat we in Kenting zaten. Dus deze dag hebben we het heerlijk rustig aan gedaan. Eigenlijk hebben we het tijdens de hele vakantie het rustig aan gedaan, dus deze dag was niet echt een uitzondering op de andere dagen. Maar deze dag hebben we de motor opnieuw gehuurd en zijn we eerst naar het strand gegaan.Daar hebben we heerlijk van strand, zee en de zon te genoten. Na een aardige tijd daar op het strand gezeten te hebben en water genoeg gezien te hebben, zijn we terug gegaan naar het hotel. Het was trouwens ook veelste warm om op het strand te gaan liggen. Eigenlijk was het water de enige oplossing voor het strand weer. Maar je ziet mij niet de hele dag in het water liggen, paar uurtjes is echt wel weer genoeg.
 Voor dat we terug naar onze hotel gingen, zijn we nog eventjes wat wezen halen bij het winkeltje en zo reden zo weer verder richting hotel, om ons te douche van het zee water. Nadat iedereen klaar was met douche en omkleden hebben we nog heerlijk zitten toeren op de motor en zijn we helemaal naar het zuiden van Taiwan gegaan om het uiterste puntje te bekijken. Daar hebben we de vuurtoren bekeken en hebben nog wat foto’s genomen. Volgens nog een ijsje toe en zo weer terug naar de motors.
Tijdens onze motor toer hebben we nog van alle om ons heen kunnen bekijken en zo gingen we verder richting een plek waar ze een vuurhadden gemaakt van een stukje natuurlijke gas, die uit de grond kwam. Daar hebben we op een Natuurlijke haard popcorn gebakken. Het zag er niets anders uit dan een aantal kleine rotsen en stenen die er lagen, daar tussen wakkerder een klein vuurtje die aangedreven werd door de gassen die uit de grond kwamen zetten.
 Tenslotte zijn we terug gereden naar Kenting en hebben daar weer gegeten bij het restaurantje waar we 2 dagen terug ook gegeten hadden, dus al met al had je hier echt een zomers vakantie gevoel en je kon er ook genieten van de zon en het zomerse weer.
Maar goed we wisten dat dit onze laatste dag was in Kenting en daarna mochten we onze reis doorzetten richting het westen. Al met al was dit de leuke ste plek tot nu toe in Taiwan. |
