 Inmiddels is het 18 september, dag waarop vanuit de oceaan de tyfoon Whipa opkwam. Ondanks de kans op zware regen en hevige wind zijn we toch verder gegaan met onze trip. Gelukkig zaten we al in het westen, dus we moesten er geen last van hebben. Dus wij konden vanuit het zuidelijke deel verder naar het noorden van Taiwan.
Zoals je eerder hebt kunnen zien, zag je wat voor omvang de tyfoon redelijk groot was en heb ook begrepen dat het inmiddels het Nederlandse nieuws had bereikt had. Ondanks dat de tyfoon zich verplaatst had richting de ooster kust van Taiwan, die vanuit de oceaan richting de oosterlijke steden zou gaan, richting het noorden en zo door naar China. Dus eigenlijk hadden wij er vrij weinig last van…
Rond een uurtje of 11 hebben we uitgecheckt en zijn we met de taxi naar het station vertrokken. Op het station de kaartjes geregeld en zo zijn weer met de trein verder gegaan naar Taichung. Helaas zijn de treinritjes hier niet veel anders als in Nederland, naar buitenstaren tot je wat leuks ziet en het meeste van de tijd zit je naar wat muziek luisteren om de tijd te dooien.
Maar we kwamen uit eindelijk aan op het treinstation in Taichung, daar stonden we dan… buiten in de regen te wachten op een taxi, maar voordat we helemaal doorweekt waren, kwam er een taxi die ons naar onze hotel heeft gebracht. Eenmaal aangekomen bij de een na laatste hotel, het Plaza Internation Hotel.
 Het eerste toen we de taxi uit kwamen werden de koffers door een piccolo op een karrertje gezet en wij konden rustig op ons gemakje inchecken bij de incheckbalie. Nadat we eventjes moesten wachten voordat we de kamer konde betreden hebben we gezeten in de grote hal waar bij de incheckbali, daar stond trouwens een mooie grote piano die electrisch werd aangestuurd. Je zag zelfs de toetsen bewegen.
De piccolo begeleide ons naar onze hotelkamer, hij reed de koffers naar binnen toe en zette deze op van het karretje af en na enige uitleg waar alles stond, hing en lag hebben we de ruimte bekeken en van het uitzicht genoten, die een uitkijk had over de stad vanaf de 19e verdieping. Helaas was de verwachting voor de hele dag slecht weer, dus het was voor ons onmogelijk om iets buiten te gaan doen.
 Maar omdat we toch onze hotelkamer afwilde, zijn we eerst naar een grote winkelcentrum geweest om wat rond te lopen en te kijken of we nog wat leuks konden vinden voor thuis. Gelukkig kwamen we niet veel leuke dingen tegen, aangezien he took nog een keertje mee naar huis toe moest. En ondanks dat deze dingen leuk zijn hebben we ze toch maar laten staan …
Om toch nog een poging te wagen hebben we die dag nog geprobeerd om de kerk te bezoeken, maar er heen gaan ging nog wel. We stapte uit de auto en het regende er niet minder op dat moment. Dus wij zo snel mogelijk de kerk in, dacht dat Dennis ook mee liep, maar die bleeft met zijn paraplutje netjes onder het boompje staan.
 Eigenlijk op het moment toen we in de kerk stonden vroeg ik me zelf ook wel af, waarom zijn we speciaal naar een kerk gegaan, die op een universiteitsterrein stond, waar ook nog is 2 van die oudere dames stonden. Het erste vond ik nog dat ze dachten dat ik Duitsland kwam.
Dus eigenlijk hebben we dit hele eind gereden en we zijn nog geen 10 minuten binnen geweest. Vond de kerk wel mooi, maar kon niet zeggen dat dit uniek in zijn sort was. En zou niet met dit weer er speciaal naar toe gaan rijden, als ik weet dat je in een kerk nooit langer zal zitten dan een half uur.
Toen we buiten we waren, zijn we zo snel mogelijk richting uitgang gelopen. Maar doordat het zo erg regende zijn we onderweg maar wezen schuilen bij de plaatselijke supermarkt op het universiteitsterrein. Daar heeft Caroline de taxi gebeld om terug te gaan naar onze hotel. Doordat het zo hard regende had het weinig zin om iets buiten te ondernemen. Toen we terug waren in onze hotelkamer zijn we eest maar iets gaan zoeken wat we binnen konden doen.
 Aangezien we het al een keer eerder gehad hebben over om te gaan poolen, zijn we gaan kijken of en waar en een poolcenter zat in deze stad Dus zo gezegd zo gedaan, taxi gebeld en zo zijn we naar een poolcentrum gegaan. In de avond zijn we 2 uur wezen Poolen en zo werd het zeker nog een hele gezellige avond. Nadat de tijd er op zat zijn we ondanks de regen terug gelopen naar het begin van de straat, najah geloof dat de Noordewierweg er nog niets bij is. Na een half uurtje gelopen te hebben kwamen we de Big M tegen en dan kan je het niet altijd laten om er eventjes een bezoekje aan te brengen.
Nadat we ons buikjes vol hadden gegeten (om half 12) zijn we naar buiten gegaan en zagen een taxi in de McDrive staan. Eigenlijk had hij nog net de tijd om zijn bestelling aan te pakken. Nadat hij de McDrive uitreed konden we al met hem mee rijden, zo gezegt zo gedaan. Uit eindelijk kwamen we aan bij bij ons hotel en zo eindigde voor ons deze dag.
 Voor de 2e dag in dat hotel hadden we zo iets van, we moeten toch iets gaan verzinnen en dan nog wel iets wat binnen was voor de zekerheid. Aangezien de kans er nog was omdat het nog kon gaan regenen hebben we besloten om naar het Museum geweest van de oudheid.
In het museum zag je alles over wat er op de aardbodem heeft geleefd en hoe de aardbodem door de eeuwewen er heen er uit heeft gezien. Voor de rest vele dingen die door de mensheid is gemaakt en bedacht zijn. Daarnaast was er ook informatie hoe het eiland van Taiwan is ontstaan en tot deze vorm is gekomen. Voor de rest nog wat andere locale dingen die te maken heeft met het eiland zelf. Tot slot was er ook veel informatie over het universium.
Aangezien het een vrij educatief museum was kan je je ook voorstellen dat het ook gebruikt word voorscholen. Dus die dg dat wij er waren stikte het natuurlijk van van de kinderen die er rond liepen in de schoolkleding. Opzich is het leuk als er zo klasje rond loopt maar als het stikt van de klassen, had eerder zo iedee dat zee en komplete school hier gedropt hadden.
Doordat Taiwan niet zo wetgeving heeft als wat wij in Nederland hebben, bijvoorbeeld: de Arbo-wet, CAO, verkeersregels en nog een paar wetten die ons zo veel mogelijk beschermd. Dat zijn maar een paar voorbeelden die ze daar in mindere maten hebben dan bij ons. Ze hebben daar wel verkeersregels, maar de regel die ik alleen aan hebt gehoude… is mee rijden met het verkeer. Maar goed, alle foto’s over het museum zijn in het fotoalbum
 Toen we buiten waren hebben we nog wat foto’s gemaakt van een paar opgezette dinosauresen en daarna liepen we het terrein af. Aan het andere kant van de weg stond nog een gebouw van het museum, met daarin een komplete tropische inhoud. Doordat het buiten benauwd weer was, hebben we dat maar overgeslagen. Dus we hebben er maar een foto gemaakt van de buitekant van het gebouw. Daarna hebben we de taxi genomen en zijn naar eem of andere art gallerij bracht. Daar hebben wat rondgekeken en nog wat na gedronken.
Vervolgens zijn we met de taxi naar een beetje scheer en fopper achtig bedrij je geweest, daar hebben we nog heel even rond gekeken wat daar alemaal te koop is apparatuur, maar na wat prijzen te hebben beken zijn we terug gegaan naar onze hotel. Omdat ik nog wat redelijk tijd had ben ik bezig geweest om het nieuwe verhaal op het internet te zetten. Helaas gaat het internet zo sloom, dat ik er pas om 2 uur mee klaar was.
Alleen de volgende dag mochten we redelijk betijds op, aangezien we naar de volgende hotel gingen had ik expres mijn wekker gezet (ook omdat ik redelijk aan de late kant in me bedje lag), maar eigenlijk was het niet eens nodig geweest was al voor de wekker wakker. Eerst maar eventjes douche en aangekleden, daarna zijn we weze ontbijten in een ruimte op de begane grond. Doordat Dennis nog onder de douche stond kon hij niet op tijd mee komen voor het ontbijt, maar we hebben nog wat crossaintjes en broodjes voor hem mee genomen, dus hij was ook voorzien van een ontbijt
Daarna hebben we nog wat laatste dingen ingepakt en zo zijn we wederom vertrokken uit dit hotel. Na dat we uitgecheckt waren en de er taxi stond, werden onze koffers door het personeel van het hotel in de taxi geladen. Geloof dat ze met 3 a 4 man stonden om ons gedag te zeggen.
 De taxi heeft ons weer terug gebracht naar het treinstation en zo ging de rit weer opnieuw dat Caroline de kaartjes heeft geregeld. Alleen dit maal waren ze zo handig geweest om Caroline in wagon 7 te zetten en wij zaten in wagon 1. Dus we zij zat zo beetje halverwege de trein en wij zaten helemaal op het einde van de trein. Na een kwartiertje wachten, konden we instappen. Eenmaal in de trein kwamen we er ook nog achter dat we niet bij elkaar zaten, maar we hadden beide een vreemde naast ons zitten. Najah ondanks dat, overleefde we de rit ook nog wel. Gewoon een beetje om je heen staren en naar buiten kijken, daarnaast had je ook gewoon je muziek op.
Maar goed we kwamen aan op station Hsinchu, daar zagen we iedereen weer bij de uitgangscontrole. Nadat we ons kaartje hadden gedumpt bij die de controleur, zijn we buiten naar de taxi gegaan. Zo kwamen we wederom voor de laatste keer aan in het laatste hotel, die de naam had Sol Hotel.
Eerst hebben we daar ingecheckt en hebben onze koffers in onze kamer gezet. Eigenlijk na wat drinken hebben we het hotel zo beetje gelijk weer verlaten. We zijn met ze drieeen richting het station gelopen en zo naar het verhuur bedrijf waar we weer motoren hadden gehuurd, najha voor mij zijn het nog steeds opgevoerde scooters maar goed het reed wel.
 Met die dingen zijn we eerst de binnenstad uit gereden, zo onder en over wat bruggetjes heen en zo kwamen we buiten de stad. Als eerste zijn we naar een meer gereden, daar hebben we eerst wat van het uizicht genoten. Eigenlijk was dit pas voor het eerst dat we op een terrasje zaten (echt terrasjes locaties zijn er niet). Nadat we wat gegeten en wat gedronken hadden, zijn we weer terug gegaan op de motor, eerst terug door de stad naar de andere kant van Hsinchu om daar te genieten van de oceaan. Najah van de het ritje met de motor kon je al genieten, het gaf verkoeling en je had genoeg uitzicht. Zoals ik al eerder melde de engie verkeersregel die ik hier gemerkt hebt.. is dat je met het verkeer mee moet gaan rijden. Voor de rest rij je tussen de auto’s in en je gaat net zo hard als de auto. Het is maar goed dat de maxiumsnelheid in Taiwan 100 kilometer per uur is en in de steden 50 en 60 kilomter per uur.
 Maar goed inmiddels waren we aangekomen bij de Oceaan, daar hebben we nog eventjes wat gezet en van het uizcht genoten en daarna zijn we een stuk verder gereden waar we hebben gelopen om de ondergaande zon te bekijken. Na daar een half uurtje tot een uurtje gezeten te hebben, ging de zon eindelijk onder. Je zag hem beetje bij beetje in de verte achter China te gaan verdwijnen.
Vervolgens zouden we naar de universiteit reiden waar Caroline heeft gezeten, maar nadat we eten gehaald hadden om bij de universiteit te gaan eten, bleek het een klein beetje heel erg druk te zijn. Overal waren mensen, het was al redelijk laat en het was vrij donker. Dus toen hebben we besloten om terug te keren naar onze hotel.
 Op onze hotel hebben we wat gegeten en daarna is Caroline nog weg geweest om nog wat drinken te halen en zo kwamen we de avond ook door. Op de de tv waren nog wat goede films, dus zo sloten we weer een dag af. Voor het hotel hebben we ook gelijk onze Nederlandse sporen achter gelaten... Als je het goed kijkt zie je het, anders kan je ook nog kijken bij dag 19 in de fotoboek. |
